منطقه شکار ممنوع کوه هوا و تنگخور در در فاصله ۸۰ کیلومتری شمال شهر لامرد و ۶۵ کیلومتری جنوب غربی و غرب خنج قرار گرفته و تحت مدیریت اداره حفاظت محیط زیست شهرستان لامرد می‌ باشد.

شرایط اقلیمی
منطقه شکار ممنوع کوه هوا وتنگ خور منطقه ای است کوهستانی  و دارای منابع آبی شامل چشمه آب اناری، چشمه فصیلی، چشمه پرویز، چشمه طهران، چشمه مودی، چشمه مزراع، چشمه حسن ولی، چشمه وردوان و چشمه تنگ خور و...و دارای آب و هوای خشک و نیمه خشک می باشد.

کوه هوا
کوه هوا با حدود هفتاد هزار هکتار وسعت در جنوب استان فارس قرار دارد. بیشینه ارتفاع آن ۱۶۱۰ متر بوده و رودخانه علامرودشت از دامنه جنوبی این کوه می‌ گذرد. روستاهای «ابوحنا»، «پُرزی»، «برکه سفید»، «وردوان»، «هرارسفید» و «سَمَنتوج» در دامنه جنوبی و روستاهای «محمله» و «زنگویه» در دامنه شمالی این کوه قرار گرفته اند. این کوه که میدان گازی «هُما» در آن قرار گرفته، توسط جاده علامرودشت- خنج از کوه تنگ خور جدا می‌ شود.

از لحاظ پوشش جنگل های متراکم بَن و بادام در بین کوه‌ های زاگرس جنوبی بی نظیر است. گونه های دارویی آن از جمله آویشن، بومادران، مَروه تلخ و آنقوزه شهرت ملی دارند. عسل مصفای سنگین و شفابخش "هوا" که معجونی از صدها گونه گیاهی‌ است به اعتراف زنبورداران ایرانگرد اردبیل و گلپایگان در سراسر کشور بی ‌نظیر است.

پوشش گیاهی و علفزارهای وسیع آن، چنان در خاک پر بُنیه و قوی کوه هوا ریشه می دواند که اگر دو سه پاییز و زمستان هم باران نبارد چرندگان آن سامان گرسنگی نمی ‌کشند و از این بابت رنج نمی برند. آبگیرها و چشمه های شیب های شمالی و جنوبی کوه هوا در تنگنای تنگ ها و در سایه سار کمرکِش های بلند، آبشخور کبک و تیهو و بز و میش بسیار است.

جنگل بَن و پسته زارهای وحشی کوه هوا به حدی این گونه درختان خرم و پر شاخ و برگِ تنیده در هم را در خود جای داده که پازنان شاخ شمشیری و قوچ های درشت اندام را دوربین های عکاسی به دشواری از بین آنها رصد می کنند. هوای ارتفاعات کوه هوا در پاییز و زمستان ها سرد است و یخ زدن آب و گاه بارش خفیف و ناپایدار برف در دی و بهمن ماه آن دور از انتظار نیست.

قوچ ها و میش های سبک خیز گریزپایی که در دشت های مرتفع و ماهورهای بلند بالای کوه می چرند به قوچ و میش لاری معروفند و معروف است که کوچک ترین جثه را در بین هم نوعان خود در سراسر جهان دارد. از این روست که قوچ و میش لاری که نام هنری آن قوچ مینیاتوریست یک برند ملی و شاید بین المللی ست. 

کوه تنگ خور
کوه تنگِ خور با بیشینه ارتفاع ۱۴۷۲ متر، نیز در جنوب استان فارس قرار گرفته و از طرف غرب به کوه هوا و از سمت شمال شرقی به کوه مز متصل شده و شهرستان خنج را در شمال از بخش علامرودشت و دهستان فداغ در جنوب جدا می‌ سازد. آبادی‌ های «خلیلی»، «پشت پری»، «گود بُگُر»، «خشتی»، «گهلویه» و «ابوحنا» در دامنه جنوبی این کوه قرار گرفته اند. میدان گازی «شانول» در این کوه واقع شده است.

پوشش گیاهی
کنار، استبرق، بنه، کلخنگ، بادام وحشی، کیکم، انواع گون و گونه های مرتعی و گیاهان دارویی (بویژه آنغوزه) از گیاهان این منطقه به ‌شمار می‌ رود.

حیات وحش
پستانداران شامل کل و بز، قوچ و میش، گرگ، پلنگ، روباه، شغال، خزندگان و انواع پرندگان شکاری و کبک و تیهو، قمری، کبوتر جنگلی، بلبل خرما، چکاوک کاکلی، زنبورخورک، کوکر، دلیجه، هدهد، سهره، زاغی، دم‌ جنبانک، کمرکولی و هوبره از حیات زیست جانوری کوه هوا و تنگخور هستند. این منطقه یکی از بهترین و بکرترین زیستگاه‌ های استان فارس به‌ ویژه گونه ارزشمند قوچ و میش لارستان به‌ شمار می‌ رود.

 این دو کوه که به ترتیب میدان ‌های گازی هما و شانول را در خود جای داده ‌اند در سال‌ های اخیر به علت فعالیت ‌های اکتشاف، استخراج و بهره ‌برداری از منابع گاز آسیب فراوان دیده‌ اند و چهره بکر طبیعی آن دستخوش تغییر گردیده است. این منطقه با وجود تنوع زیستی بسیار غنی و گونه‌ های ارزشمند جانوری و گیاهی هم چنان به ‌صورت شکارممنوع مدیریت می ‌شود.